อาร์มสตรองจะตื่นเต้นกับช่วงเวลากำหนดเส้นทางอาชีพของเขา
การเฉลิมฉลองของเขาก็เทียบไม่ได้กับความปีติยินดีที่ลอว์เรนซ์แสดงออกมา ในกีฬาโอลิมปิกปี 1984 ที่ลอสแอนเจลิส ลอว์เรนซ์เคยสอนจอน ซีเบนวัยรุ่น ให้คว้าเหรียญทองในการแข่งขันผีเสื้อ 200 ตัว ซึ่งเป็นชัยชนะที่เกิดขึ้นด้วยน้ำมือของกรอส Sieben พุ่งเข้าสู่รอบสุดท้ายของการแข่งขันนั้นและสร้างสถิติโลกเพื่อคว้าเหรียญทอง สี่ปีต่อมา เป็นอาร์มสตรองที่บุกเข้าสู่รอบสุดท้าย เอาชนะกรอส และอื่น ๆ และสร้างสถิติโลก ชายทั้งสองวิ่งออกจากเลนหกในการแข่งขันชิงแชมป์รอบสุดท้าย ซึ่งไม่แพ้ลอเรนซ์ที่ตะโกนซ้ำๆ ว่า “ลัคกี้เลนซิกซ์!”
โค้ชที่รู้จักกันมานานทำตัวเหมือนสัตว์ในกรงมากกว่ามนุษย์ เพราะเขาสนุกกับช่วงเวลาสั้น ๆ ของอาร์มสตรองกับผู้ชมก่อนที่จะเสียการควบคุม เขาเดินขึ้นลงบันไดอัฒจันทร์ ดูเหมือนไม่แน่ใจว่าต้องทำอะไร เขาตะโกน เขาเขย่าแผงกั้นโลหะตามทางเดินบนอัฒจันทร์ ทำให้ตำรวจเกาหลีใต้รีบไปหาลอว์เรนซ์ ซึ่งยืนยันว่าเขาไม่เป็นไร ขณะที่อาร์มสตรองเดินไปที่โพเดียมสำหรับพิธีมอบเหรียญ ลอว์เรนซ์เรียกลูกศิษย์ของเขาหลายครั้งว่า “เฮ้ ดันค์ ฉันรู้จักคุณ.” การโทรซ้ำนั้นได้รับความสนใจจาก Biondi ซึ่งโน้มตัวไปหา Armstrong ในระหว่างพิธีมอบเหรียญและขอคำอธิบาย อาร์มสตรองบอก Biondi อย่างเกรี้ยวกราดซึ่งท้ายที่สุดแล้วได้เหรียญทองรวม 5 เหรียญ เหรียญเงินและเหรียญทองแดง 1 เหรียญ ว่าชายผู้คลั่งไคล้คือโค้ชของเขา พูดง่ายๆ ก็คือ ลอเรนซ์ไม่สามารถเก็บความสุขของเขาไว้ได้
ถึงกระนั้นก็ไม่มีอะไรที่ตรงกับการสัมภาษณ์ครั้งแรกที่ลอเรนซ์ให้ทันทีหลังจากที่อาร์มสตรองชนะ ลอว์เรนซ์ถูก นักข่าวโทรทัศน์ชาวออสเตรเลียทาบทามลอว์เรนซ์ถูกถามคำถามที่พบบ่อยที่สุดข้อหนึ่งตามช่วงเวลาประวัติศาสตร์ นั่นคือคำถามเก่า ๆ ว่า “คุณรู้สึกอย่างไร”
“เพื่อน เราเพิ่งเอาชนะเจ้าของสถิติโลกสามคน” ลอว์เรนซ์ที่ร่าเริงตะโกนใส่ควอร์เตอร์เมน
“คุณคิดว่าฉันรู้สึกยังไง? คุณคิดว่าเรามาเพื่ออะไรเพื่อน? เงิน? ยัดเงิน. เรามาเพื่อทองคำ”
ระหว่างที่ตอบโดยไม่มีเจตนาร้าย Lawrence ก็ตบหน้า Quartermain สองสามครั้ง มันควรจะเป็น Love Tap หนึ่งในสถานการณ์ที่จับต้องได้ แต่ลอว์เรนซ์ตื่นเต้นมากและอะดรีนาลีนก็พลุ่งพล่านจนการตบของเขาหนักพอที่จะทำให้กรามของควอเตอร์เมนหักได้
ชัยชนะของอาร์มสตรองและการแสดงตลกเฉลิมฉลองของลอว์เรนซ์ได้รับการเน้นย้ำในสารคดีเรื่อง “Favorite Stories of Olympic Glory” ของบัด กรีนสแปน ในสารคดีโดย Greenspan ซึ่งถือเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญด้านโอลิมปิกแถวหน้าในประวัติศาสตร์ Armstrong และ Lawrence ต่างชื่นชมและหัวเราะกับช่วงเวลาแห่งความรุ่งโรจน์ของพวกเขา ควอเตอร์เมนก็นึกถึงการสัมภาษณ์กะทันหันซึ่งส่งผลให้ใบหน้าของเขาบอบช้ำ เป็นแพ็คเกจที่น่าตื่นเต้นซึ่งสรุปความหมายของจิตวิญญาณโอลิมปิก การทำงานหนัก และความร่วมมือที่มีความหมายระหว่างนักกีฬาและโค้ช
ในสัปดาห์ต่อมา อาร์มสตรองเพิ่มเหรียญเงินใน 400 ฟรีสไตล์ ซึ่งเป็นความสำเร็จที่เพิ่มให้กับมรดกโอลิมปิกของเขาเท่านั้น ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เขาเป็นนักพูดที่สร้างแรงบันดาลใจ โดยบอกผู้อื่นเกี่ยวกับความสำคัญของการโฟกัส ความเชื่อ และการอุทิศตน
“มันเป็น (ความรู้สึก) ของความโล่งใจมากกว่าสิ่งอื่นใด เพราะเราฝึกมา 4-5 ปีในช่วงเวลานั้น และการแข่งขันใช้เวลาไม่ถึง 2 นาที” อาร์มสตรองกล่าว “คุณใช้เวลาสองนาทีในหนึ่งวันทุก ๆ สี่ปี นั่นคือนาฬิกา คุณทำการฝึกซ้อมอย่างมากมาย จากนั้นคุณก็ไปถึงจุดนั้น และเราก็มีการแข่งขันที่สมบูรณ์แบบ เรามีกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยมและการแข่งขันที่ดีในน้ำ เรามีสถิติโลก ความฝันและความหวังทั้งหมดของฉันในการว่ายน้ำเป็นจริงด้วยการแตะกำแพงเพียงครั้งเดียว มันยอดเยี่ยมมาก มันเป็นช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบสำหรับเรา มันเป็นจุดสูงสุดของอาชีพการว่ายน้ำของฉัน”
สามารถติดตามข่าวสารกีฬาต่าง ๆ ได้ที่ legacytalentagency.com